آندومتریوز یک بیماری شایع در بین زنان است که در آن لایه داخلی آندومتر رحم در بافت های نابجا در قسمت های دیگر بدن رشد می کند.
یکی از شایع ترین قسمت هایی که لایه آندومتر در آن رشد می کند، حفره شکمی است که در آن سلول های آندومتر در حفره شکمی وارد می شوند و در آن رشد و بافت های آندومتریوز ایجاد می کنند.
درصورتی که نشانگرهای ( مارکرهای ) شناسایی این بیماری را داشته باشیم ، خیلی سریعتر می توانیم غربالگری را انجام دهیم اما هنوز در این زمینه برنامه ای تدوین نشده و تنها درحد پیشنهاد است.
مارکرها صفات وراثتی هستند که در بین افراد جامعه متفاوت اند و به عنوان نشانه ای برای شناسایی تفاوت های ناشی از اختلاف در DNA از آنها استفاده می شود.
انجام غربالگری با مشکلات زیادی مواجه است:
غربالگری از یک سو بسیار هزینه بر است و از سوی دیگر از آنجایی که ابزارهای تشخیصی مناسبی در این زمینه وجود ندارد، انجام آن هم اکنون امکان پذیر نیست.
موانع موجود در انجام غربالگری آندومتریوز نه تنها در ایران بلکه در سراسر دنیا وجود دارد و این یک مشکل جهانی است.
تشخیص این بیماری سال ها به طول می انجامد:
حتی در کشورهای پیشرفته که برنامه ریزی خاصی برای شناسایی و درمان این بیماری دارند، با ابزار و روش های تشخیصی موجود، تشخیص آندومتریوز حدود 10 سال به طول می انجامد.
آندومتریوز بیماری پنهانی است که مشخصه اصلی آن دردهای شدید به خصوص در زمان قاعدگی است:
نگرانی اصلی جامعه پزشکی در مورد آندومتریوز، ناآگاهی مردم در مورد این بیماری و اطلاعات کم پزشکان در مورد تشخیص آن است.
پزشکان در مورد تشخیص این بیماری باید دقت بیشتری داشته و بیمار را به سمت بحث های انحرافی سوق ندهند: همچنین به بانوان بین 10 تا 20 ساله که با شروع دوره قاعدگی دردهای شدید دارند، توصیه می شود نسبت به این مساله حساسیت بیشتری داشته باشند و راه های درمانی را از همان سنین پایین آغاز کنند.
لزوم آگاهی بخشی به دختران از طریق مسوولان بهداشت دبیرستان ها:
چاره دردهای دوره قاعدگی الزاما همسر اتخاذ کردن یا باردار شدن نیست و پزشکان باید به این موضوع توجه داشته باشند.
مارکرهای تشخیصی در مورد این بیماری وجود ندارد و در مراحل اولیه قابل تشخیص نیست:
از آنجایی که یکی از راه های تشخیص این بیماری معاینه است، به بیماران توصیه می شود به مراکز معتبر در این زمینه مراجعه کنند تا متخصصان مربوطه با انجام سونوگرافی و یا رادیولوژی در صورتی که ضایعه ای وجود داشته باشد، آن را شناسایی کنند.
در صورتی که تشخیص این بیماری به تاخیر بیفتد، عوارض شدیدی را برای بیمار به همراه خواهد داشت:
اگر بافت آندومتریوز وارد حفره شکمی شود، با هر دوره قاعدگی توسعه بیشتری پیدا می کند و باعث ایجاد چسبندگی در اجزای داخلی شکم می شود.
این بیماری ابتدا تخمدان ها را درگیر می کند، پس از آن رحم و روده ها و سپس این توسعه می تواند مثانه و روده ها را نیز گرفتار کند که در این صورت بیماری بسیار خطرناک می شود و برای درمان آن نیاز به جراحی های پیشرفته لاپاراسکوپی است.
5 تا 20 درصد از بانوان کشور ایران به این بیماری آندومتریوز مبتلا هستند و علت 30 تا 50 درصد ناباروری ها در بین بانوان در سنین باروری، بیماری آندومتریوز است.
در خصوص بیماری آندومتریوز گفتنی است،همانگونه که بافت آندومتر در طول دوره قاعدگی شروع به ریزش می کند، بافت های نابجا در داخل حفره شکمی نیز شروع به ریزش می کنند که در نتیجه آن فرآیندهای التهابی و درد بسیار زیادی ایجاد می شود.
به طور کلی آندومتریوز یک قاعدگی دردناک است و عوارض متعددی ازجمله ناباروری دارد به گونه ای که می توان گفت ناباروری و قاعدگی دردناک دو مشخصه اصلی آندومتریوز هستند.
بنابراین بیماران مبتلا به آندومتریوز دارای زندگی اجتماعی و خانوادگی بسیار دشواری هستند و با مشکلات روحی روانی زیادی دست و پنجه نرم می کنند.
نظرات شما عزیزان: